Εργαστήριο Δραματοθεραπείας

«Ήρα – Η γυναικεία ταυτότητα μέσα από τα Αρχέτυπα των θεαινών της αρχαιότητας»

Ήρα

Ήρα – Αήρ – Αιθέρας: Θηλυκή αρχή του σύμπαντος που εισρέει στον κόσμο των μορφών και διαφυλάσσει την συνέχεια της ζωής.. Προστάτιδα της εστίας, του γάμου, ιερή γυναίκα, ηρωική, και αγέρωχη, η Ήρα είναι ο πολύτιμος θεμέλιος λίθος της οικογενειακής ζωής.

Η εικόνα της – χαλκευμένη από την πατριαρχία – μετατράπηκε σε εκείνη της μικρόψυχης, ζηλόφθονης και εκδικητικής συζύγου.. Τόσο μακριά από το αληθινό πρότυπό της που διδάσκει τη δύναμη της αγάπης, το γυναικείο κύκλο, την άρρηκτη ενότητα των ψυχών..

Ο γάμος της με τον Δία, συμβολίζει την ένωση του θηλυκού με το αρσενικό, σ’ ένα επίπεδο θεϊκών συμπαντικών δυνάμεων, απ’ όπου προκύπτει κάθε δημιουργία.. Έτσι, γίνεται το πρότυπο για το ύψιστο πέρασμα της ανθρώπινης εμπειρίας που είναι ο μυστικός γάμος – η ένωση κάθε ανθρώπου με την ψυχή του, από την οποία αναγεννάται αέναα ο καινούργιος εαυτός.

Η Ήρα εμπνέει και στηρίζει αυτή την ένωση – που αργότερα γίνεται ένωση με τον σύντροφο – και μαζί με του συμβολικούς, εποπτεύει και βοηθά όλους τους πραγματικούς τοκετούς. Η μεγαλοπρέπεια και η ισχύς της ενδυναμώνονται από το γυναικείο της κύκλο.

Μαζί απομονώνονται μία φορά το χρόνο και πλένονται στις ιερές πηγές της, για να ανανεώσουν έτσι την αγνότητα και την ακεραιότητά τους και να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν εκ νέου στις συνθήκες της ζωής. Διαδικασία που θυμίζει την αναγκαιότητα διαφύλαξης ενός ιερού χώρου μέσα μας, όπου θα μπορούμε χωρίς παρεμβολές να επικοινωνούμε με το εσωτερικό μας φως, για να λούζει τις επιλογές και τις πράξεις μας.. Σύμβολό της το σκήπτρο, δηλαδή η βασιλεία, ο κούκος, η άνοιξη, το ρόδι – η γονιμότητα και το παγώνι με το πανέμορφο φτέρωμα – ο ατελείωτος έναστρος ουρανός.

Στην εργασία μας κάτω από το αρχέτυπο της Ήρας επιχειρούμε να διερευνήσουμε «τον ιερό γάμο»:την σύνδεση προσωπικότητας – ψυχής, την σύνδεση αρσενικού-θηλυκού μέσα μας,      

Ολόκληρη η εργασία με τις θεές είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας με επίκεντρο τη γυναικεία μας ταυτότητα.

Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού:

• Εγκαθιστούμε ένα περιβάλλον όπου οι γυναίκες να μπορέσουν να νιώσουν ασφάλεια και εμπιστοσύνη.
• Eξερευνούμε τα αρχέτυπα των Ελληνίδων θεαινών της αρχαιότητας και πως αυτά επηρεάζουν εμάς και τη ζωή μας.
• Συνδεόμαστε με αυτά και ανακαλύπτουμε κρυφές πτυχές του εαυτού, διεισδύοντας βαθύτερα στο ποιες πραγματικά είμαστε.
• Δουλεύουμε βαθιά, μέσα από το σώμα και μέσα από την τέχνη και την τελετουργία.
• Συνδεόμαστε με το κέντρο του εαυτού, «με το εσωτερικό μας παιδί», με την έφηβη που ήμασταν κάποτε.
• Eπεξεργαζόμαστε τις πλάνες και τους φόβους μας.
• Eστιάζουμε στην κάθαρση του νοητικού, του συναισθηματικού σώματος και της ενέργειάς μας.
• Ενισχύουμε την δημιουργική αυτοέκφραση της καθεμιάς και ολόκληρης της ομάδας, χορεύουμε, παίζουμε θέατρο και δημιουργούμε ζωγραφιές, πήλινα, μάσκες, διαδήματα, ζώνες, λουλούδια και μαγικά αντικείμενα, γεμάτα προσωπικά σύμβολα, μεράκι και αγάπη.
• Προάγουμε την αυτοπροστασία, τη διάκριση, ενώνουμε τα κομμάτια του εαυτού.
• Επιδιώκουμε την επούλωση, την απελευθέρωση και την ολοκλήρωση.
• Βιώνουμε αγάπη για τον εαυτό, ελπίδα, χαρά, υπέροχο παιχνίδι και μοίρασμα με τις άλλες γυναίκες.

Τι σχέση μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στη σύγχρονη γυναίκα και τις θεές του αρχαιοελληνικού δωδεκάθεου;

Η δραματοθεραπεύτρια Βάσω Παπάλη πιστεύει ότι οι μύθοι για το θηλυκό στοιχείο είναι ένα μέσον που βοηθά στην κατανόηση των αρχετύπων, που λειτουργούν μέσα στην ψυχολογία και την προσωπικότητα. Μπορεί να είναι πολύ μακρινοί χρονικά, αλλά εμπεριέχουν αιώνιες αξίες αφού οι μύθοι δημιουργήθηκαν για να εμπνεύσουν τότε, όπως και τώρα, υπενθυμίζοντας την ιερότητα της ύπαρξης. Στη δραματοθεραπεία της, χρησιμοποιεί μύθους, παραμύθια, λογοτεχνικά και θεατρικά έργα και άλλα προκειμένου να εξυπηρετηθεί η λειτουργία της μεταφοράς ρόλων και καταστάσεων με στόχο την επεξεργασία αντίστοιχων ρόλων και καταστάσεων της ζωής.

Η αρχή έγινε με την εξερεύνηση του μύθου της Μήδειας που αποτελεί «από χίλιες πλευρές» ένα από τα αρχέτυπα της μητέρας.

Της Μεγάλης Μητέρας όπως λατρεύτηκε για χιλιάδες χρόνια από τους προϊστορικούς λαούς σε όλα τα μήκοι και τα πλάτη της γης, αλλά και της μάνας όλων των ανθρώπινων πλασμάτων επί του πλανήτη. Έζησε ανά τους αιώνες και θα «ζει» πάντα, μέσα από κάθε γυναίκα, εμποδίζοντας, στερώντας, καταπιέζοντας τα παιδιά της με τους πιο λεπταίσθητους τρόπους. Θα είναι εκεί χωρίς οίκτο, όσο η ίδια η γυναίκα δεν αντιμετωπίζεται με αγάπη, σεβασμό , φροντίδα, προστασία, ελευθερία, βοήθεια και παιδεία σε αυτό το έργο της ανατροφής των επόμενων γενεών.

Έτσι γεννήθηκε η ιδέα της ενίσχυσης γυναικών ελεύθερων, συνειδητών, εμπνευσμένων, που ευρισκόμενες στο μητρικό ρόλο, θα μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους ακριβώς τα αγαθά της ελεύθερης συνείδησης και του γενναιόδωρου ψυχισμού. Ακολουθώντας αυτά τα ιδεώδη, οδηγήθηκε στα θηλυκά Αρχέτυπα των θεαινών της Αρχαιότητας, έτσι όπως μας παραδόθηκαν πριν την έλευση της πατριαρχίας. Για τις σύγχρονες γυναίκες οι Θεές υπάρχουν σαν ψυχολογικά πρότυπα. Κάθε γυναίκα μπορεί να νιώθει πιο κοντά σε μια ή περισσότερες θεές, ανάλογα με τα στοιχεία που αλληλεπιδρούν, όπως η οικογένεια, οι καταβολές, οι συνθήκες και η διάθεση για αλλαγή.